Goedemorgen lieve mensen! De tweede dag van de Shell Eco-Marathon is weer achter de rug en wat was het een goede dag.
Wegens alle vertragingen van de kap konden we vandaag pas echt aan het werk. Om zes uur 's ochtends gingen de wekkers af en rolden we met onze slaapkoppen het bed uit. Wakeywakey zoals onze buschauffeur zou zeggen. Snel even ontbijten, opfrissen en omkleden en dan rennen naar de bus. De paddock moest nog worden ingeruimd dus om half acht stonden we al klaar om zo snel mogelijk met iedereen te sjouwen en vervolgens aan de slag te kunnen. Er was immers nog een hoop te doen voordat we naar de inspectie konden. Iedereen had er zin in!
Het doel van de dag was het halen van de Safety en Technical Inspection. Dit zijn twaalf verschillende tests van Shell die elk deelnemend team moet halen om de baan op te mogen om te rijden, heel belangrijk dus. Zo is er bijvoorbeeld een test voor de toeters, de remmen, het gewicht van de auto en één waarbij de driver en second driver binnen tien seconden de auto uit moeten. Voordat we naar de inspecties konden moesten de techniekleden de finishing touches van de auto erop zetten en Lucas heeft de laatste elektro dingen gesoldeerd en geknipt. Een aantal teamleden gingen, net als vorig jaar, flanerend de track bekijken.
Aan de kap moest nog erg veel gedaan worden. Er moest nog geverfd worden en de stickers van alle sponsors moesten geplakt worden. Het verven ging voorspoedig en Laurens, Jip en Isa waren erg lekker bezig. Ze hadden hun gasmasker opgezet en spoten de verf erop. Ondertussen was mama Dunya bezig met de lunch. Iedereens maagje moest gevuld worden dus werden er tosti's gemaakt (helaas met maar één tosti-ijzer). Toen iedereen weer energie had en opgevrolijkt was met die overheerlijke ham-kaas-tosti's kon er weer gewerkt worden. Het was gezellig met iedereen in de paddock met lekker deuntje op de achtergrond. De drivers waren druk bezig met het testen op de test-track. Emma en Marlou hebben een klein rondje gereden en moesten vervolgens wachten tot we werden opgeroepen voor de inspecties.
De pieper ging dus we brachten de auto naar de inspectie. Alles liep op rolletjes en de helft van alle tests werden gehaald zonder problemen. Helaas was het al zes uur dus ging de inspectie zaal dicht. De volgende dag moesten we al vroeg terugkomen om het af te maken. We waren zeer enthousiast en hadden de moed weer terug.
Op het moment dat we terug wilden gaan naar de camping om te eten en de rest van de avond daar te chillen met het team, maar tevergeefs, het kon niet allemaal goed gaan. Ons meest favoriete onderdeel was doorgebrand; de mosfets. Mosfets zijn kleine onderdelen in het elektrisch circuit die ons al veel tijd en moeite hebben gekost de afgelopen jaren. Dit betekende dat het nog een lange avond werd in de paddock. De helft van het team was naar de camping en genoot van een lekkere pasta van Peter. De rest bleef achter om alles op te lossen en kreeg een goeie hamburger met patat van de Maccie. Toen bijna alles gemaakt was, moest de laatste bus worden gepakt dus moesten de elektro boys de volgende ochtend vroeg terug om het af te maken. Om elf uur kwam de andere helft ook eindelijk aan bij de camping en kon er nog even snel gedoucht worden voordat we de tenten in doken.
Kortom, het was een lage dag met veel wachten en werken. Desondanks hebben we genoten van het weer en de gezelligheid met elkaar en de andere teams!
Morgen komt er weer een nieuw verslag op.
Reactie schrijven